gekke Aussies

Het is weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb, en intussen alweer een hoop gebeurt.
Inmiddels begin ik me hier echt thuis te voelen, leuke mensen om me heen en ik vind het een prachtig land.
Ik merk inmiddels wel dat ik dingen door elkaar ga halen in verband met taal, tegen engelse ga ik nederlands praten en vice versa. agh, het zal er wel bij horen.
Zoals sommige al op Facebook hebben gezien heb ik een leuke plek hier om paard te rijden. De eigenaresse is enorm aardig, en het is leuk om de paarden te trainen in de hoop dat ze een goed nieuw thuis vinden. Caroline, de eigenaresse, had Joline en mij gevraagd mee te gaan op weekend naar Benson Trail ride. We hadden geen idee wat dit moest zijn.. Iets met een trail ride door de heuvels.. naja, prima.. Wij gaan mee.

Dit is het meest onvergetelijke wat ik ooit heb gedaan! Vrijdag kwamen we daar aan, en hebben we Ken ontmoet, de eigenaar van Benson. Een oude man, die vreselijk goed is voor zijn paarden. Na een korte ontmoeting een leuke avond gehad met Caroline, Jenny, Julie en Joline. De volgende ochtend om 7 uur wakker, om vervolgens met een kater onze paarden te gaan vangen. Ik ging op Joe, het oude rijpaard van Ken, maar omdat hij wat ouder werd, was een kleiner paardje makkelijker voor hem. Joe was al een tijdje niet gereden, en had hier ook blijkbaar nog niet zoveel zin in.. De eerste paar meter onderweg begon meneer met bokken, stoppen met lopen, stilstaan, en nog meer bokken. Ik heb nog nooit zo'n eigenwijs dier meegemaakt. Maar na een tijdje volgehouden te hebben begon onze relatie te verbeteren, en aan het eind waren we de beste vrienden. De trail was gaaf, Ken houdt er niet van als paarden achter elkaar lopen en hij houdt al helemaal niet van tracks, het liefste midden door de bomen, planten, bossen, noem het maar, zolang de weg maar niet al zichtbaar is. Toen we naar een stuk gingen wat hij nog niet kende (we gingen een nieuw route uitproberen) zei hij: "remember this, a horse can go anywhere and everywhere, just trust the horse, if you're scared, just close your eyes." En dat hebben we geweten. Stijle rotsranden afdalen, opklimmen, met rechts van je een grote rivier, en links alleen maar omhoog de rotsen op, even was dit wel heel spannend, maar men, wat een ervaring! uiteindelijk 7 uur later weer terug op bestemming heb ik nog een rondje gemaakt op zijn clydesdale. een enorm paard van 1,90 schofthoogte, blijkbaar had ze al 2 jaar niemand op haar rug gehad, en waren mensen bang van haar. De reden weet ik niet, want het was een schat van een paard, na een paar rondjes gereden te hebben stelde Ken voor om de volgende morgen om half 8 een stuk met haar buiten te gaan rijden. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Dus de volgende morgen, wederom met kater, om half 7 opgestaan om vervolgens om half 8 op de grote merrie te springen. We hebben een uur gereden waarin ze zich voorbeeldig gedroeg. Joline heeft de terugweg een stuk gereden. Geweldig paard! Met ken afgesproken dat ik voor ik weg ging nog terug zou komen om een halve dagtocht met haar te maken, ze moet het immers leren. Ik hou normaal niet van grote paarden, maar haar zou ik toch wel heeeeeel graag mee naar huis hebben genomen.. Wat een schat van een dier.

Na dit avontuur, en doodmoe thuis te komen op zondagmiddag, gingen we maandagochtend vroeg op ons volgende tochtje naar Kangaroo Island. Met Joline haar auto op pad, kwamen we uiteindelijk om 3 uur aan in kangaroo island. Het waaide hard en de heenweg met de veerboot was hobbelig, maar alles gelukkig goed gegaan.
Kangaroo island heeft een inwoners aantal van 4000, met in totaal 4 tankstation, en 4 supermarkten. Het eiland is ongeveer even groot als de helft van nederland, dus dan weet je ongeveer hoeveel het is..
Kangaroo Island is bezaait met eucalyptus. Overal waar je gaat groeit het. Het ruikt overal naar eucalyptus, heerlijk moet ik zeggen.
we hebben vrij veel van het land gezien. Behoorlijk wat toeristische attracties gedaan, en ook 'morgens om 4 uur vertrokken om de platypus te gaan bekijken aan de andere kant van het land. Helaas, na 2 uur stokstijf stilstaan hadden we hem nog niet gezien. Maar onderweg naar de locaties wel ongeveer 25 kangaroos, 25 walibi's, 1 koala, een paar echidna's en een possum, bizar genoeg mag je op de meeste wegen 110 rijden. wij hebben echter maar 40 gereden, en zelfs dan moesten we nog vaak hard remmen voor overstekende kangaroos of walibi's. Er ligt veel road kill langs de weg, erg sneu, en nog steeds vind ik het bizar dat je zo hard mocht. Al met al dus enorm gaaf, een prachtige omgeving, ander leven dan mensen is hier vrij lastig te vinden, wat de natuur wel enorm mooi maakt.
Ik heb tamelijk veel gereden in kangaroo island, toch gek om links te rijden, alles andersom, gekke aussies, maar het begint te wennen.

Nu is natuurlijk mijn school ook een van de redenen dat ik hier ben.
Inmiddels is mijn project in volle gang, en ben ik dagelijks in de piggery.
Ik heb 2 ruimtes met zeugen en biggen, in de ene ruimte hebben ze niets, en in de andere ruimte hangt Porcine apeasing pheromone. Uiteindelijk moet ik nu gaan onderzoeken of deze PAP agressie binnen de biggetjes verminderd. Een interessant onderzoek, waar wel erg veel bij komt kijken. Vrijdag wordt mijn drukste dag van deze batch, dan moeten veel biggetjes een oormerk krijgen en moet ik een hoop wegen etc.
De mensen uit de piggery zijn allemaal enorm aardig, en kan het goed met ze vinden. Ze zijn allemaal erg begaan met de dieren en willen het beste voor ze.
Al met al heb ik geluk met deze plek en ben ik enorm blij!
Wel moet ik aan de temperatuur wennen.. Momenteel is het hier 38 graden! gelukkig veranderd het nog regelmatig omdat het lente is. Volgende week weer wat koelere dagen met 25 graden.. Wel fijn, zo kan ik er in ieder geval een beetje aan wennen. :)

Al met al gaat alles me dus goed af. Afgelopen weekend nog een wijntour gehad, en er ligt nog een hoop leuks in het verschiet. Ook mijn project gaat vlot, dus ik ben erg tevreden en gelukkig.
tot snel!