felices fiestas

In het kader van wat frequenter schrijven faal ik nog, maar misschien is het maar goed dat ik even gewacht heb, want dit weekend heb ik weer dingen gezien...

Ik woon sinds de 5e dag dat ik in Costa Rica ben bij mijn gastgezin, Laura en haar zoontje Yeison. Laura is een medewerker van het bedrijf waar ik mijn stage loop. Een enorme lieve meid, en in de tussentijd kan ik wel zeggen dat we vriendinnen zijn geworden. De communicatie gaat behoorlijk goed, zij spaans en 2 woorden engels en ik engels en 2 woorden spaans. Gaat best redelijk.
Ik begin spaans wel steeds meer te begrijpen, het praten gaat nog lastig, met wat woorden kan ik wel duidelijk maken wat ik wil, maar wat een verschil met Australie, alles liep daar qua communicatie vlekkeloos, hier gaat alles hakkelig, wel weer een grappige ervaring.

Laura woont in een klein huisje, maar wel luxe, want ze heeft namelijk een plafond, dat zie je niet veel. Ze heeft ook gewoon muren. prachtig. De meeste huizen zie je hier van golfplaten gebouwd, maar wel met een schotel op het dak..
Waterdruk is ook niet iets bekends hier, en koud douchen was even wennen, maar omdat het zo warm is af en toe best wel lekker.

Omdat ik bij Laura woon krijg ik natuurlijk ook een hoop mee van de cultuur hier. En het gaat voornamelijk om naar de rivier gaan in het weekend, en natuurlijk naar mensen kijken die dom genoeg zijn om op een stier te springen om hun leven te riskeren.
Voor de rest zit het hele huis altijd vol met familie, als we thuis komen van het werk (werken van 7 morgens tot half 5 middags) dan zitten er vaak al een paar kinderen ergens op de grond, en familie die rondloopt door het huis, voor mij als einzelgänger was het af en toe wat lastig om hier aan te wennen, gelukkig kan ik me terugtrekken in mijn kamer en heb ik even een moment voor mijzelf.

Iedereen is enorm lief, dat is leuk om te zien. Ze proberen me dingen uit te leggen, op te nemen in een gesprek, niet buiten sluiten. erg leuk.

Van de natuur heb ik helaas nog niet veel gezien, ik ben van plan om dit weekend zelf op pad te gaan en richting monteverde te gaan, een berg met natuur, natuurlijk erg mooi, locals zijn daar niet echt in geïnteresseerd, ze zijn aan de natuur gewend denk ik.

Op het bedrijf zie ik regelmatig wel aapjes voorbij komen, ook heb ik al enorm veel hagedissen en leguanen etc gezien, echt prachtig, en bizar dat het hier allemaal zomaar rond loopt. Helaas, lopen er ook veel spinnen rond.. ik heb nog nooit van mijn leven zoveel verschillend gevormde spinnen gezien, groot, klein, dik, dun. Ik word er doodsbang van :)

Elk weekend is hier wel stierrijden aan de gang, ik ben nu 2 keer mee geweest, stieren worden ingeladen, een dwaas springt er op, de stier bokt een hoop rond en op een gegeven moment valt het ventje eraf, met het risico op de horens genomen te worden of vertrapt te worden.. Ik heb nog nooit van mijn leven zoiets doms gezien.
Gelukkig worden de dieren geen pijn gedaan, ze worden wat geïrriteerd voor ze de ring in gaan, maar echt pijn kan ik niet zeggen, niet zoals dat stierenvechten in spanje met pijlen in de rug en etc. Deze stieren worden de wei uit gehaald, mogen een paar keer bokken en worden weer teruggegooid in de wei. Er zijn zelfs hele beroemde stieren, die allerlei namen hebben gekregen, 1 heeft 3 dode op zijn naam staan bijvoorbeeld, ja, dat is natuurlijk mega gaaf om daar op te rijden.....
Helaas heb ik ook minder prettige dingen ervaren. Een paard wat getraind werd om bij de stieren te rijden. Dit paard had een strakke ketting om de neus waar de teugels aan bevestigd waren, ook liep de ketting met een touw naar de singel, de ketting sneed in het vlees en de huid lag ver open. Erg naar om te zien, ik denk dat dit gedaan wordt om het dier nog nauwer te laten reageren op de hulpen.. Ik werd er alleen maar erg misselijk van.

Oh ja, ik ben ook een avond mee geweest naar de fruitmarkt, dit was prachtig om te zien, ik heb nog nooit van mijn leven zoveel fruit gezien, ook fruit wat ik nog nooit heb gezien. Het rook er heerlijk en was leuk om hier overheen te lopen.
Op de terugweg (ongeveer 20 minuten rijden terug naar huis) gingen we mee met vrienden van Laura (1 van de 100000) naar huis in hun busje.. de autos hier zijn van iets ander kaliber dan in nederland. Dat je raam niet meer open of dicht kan is niet belangrijk, zonder uitlaat kan je ook prima rijden, en een verroeste bodem los je op met een plankje erop te leggen. Al deze kwalen had het busje waar we in reden ongeveer ook.. En de mensen hier rijden oprecht als mongolen, heel veel anders kan ik er niet van maken. Ik moest wennen aan links rijden in australie, maar deze mensen rijden overal! links, rechts, midden, net wat uitkomt, wat sneller is.. toeteren is hier een manier van communiceren tijdens het rijden en tegenliggers wachten wel. En grote lichten laat je aan, ook als tegenliggers komen. Want als je ze uit doet zie je toch niets meer? Nee, juist....

al met al, vrij bizar hier, maar wel erg grappig.

afgelopen weekend nog een feestje gehad bij Laura thuis. Ik ben gewend aan een feestje thuis dat je lekker op een stoel zit, met een biertje erbij, en aan het kletsen bent.. Het bier verhaal komt overeen, maar zitten en kletsen? neeeee, dansen! de hele avond! ik was kapot! maar een geweldige sfeer, iedereen lachen, gekke dansmoves, dingen voor doen. Ik heb ze ook een paar te gekke nederlandse dansmoves laten zien.. (de polonaise).

Al met al maak ik hier erg veel mee, en de cultuur is best heel grappig. Mensen klagen niet, nog geen seconde. Ze zijn allemaal tevreden met wat ze hebben en kletsen vinden ze prachtig, als ze maar kunnen praten, dan zijn ze gelukkig, en dat doen ze veel..

Nou ik zeg, ciao, adios, buenas noches en tot de volgende keer!
Oh en nog voor de duidelijkheid... het is hier gemiddeld 30 graden... Altijd :)